Christendom en natuuur
Vanuit het oog van de christenen is de natuur is een
schepping van God die aan de mens werd gegeven om ervoor te zorgen en die te
bewerken. Wat wil zeggen dat Christenen vanuit hun geloof moeten zorg dragen
voor de natuur. Het is een verwaarlozing van de schepping als er niet voor de
natuur wordt gezorgd. Er zijn ook heel wat Christenen die de natuur zien als
een bewijs voor het bestaan van God, want zoiets moois kan niet door de mens
gemaakt worden.
Boeddhisme en natuur
De boeddhisten zien zichzelf als een onderdeel van de
natuur. Ze zijn een draadje in het volledige web van dieren en planten. Zij moeten
zorg dragen voor de natuur, want we zijn slechts op bezoek op de aarde. Als er iets in de natuur vernield wordt dan
kan er een draadje van het web kapot gaan en is onze natuur niet meer in
evenwicht of ‘ziek’. Dit zou het hele web kunnen vernielen en dus onze
ondergang betekenen.
Hindoeïsme en natuur
Er zijn heel wat verschillende soorten hindoes, maar één
ding hebben ze gemeen: De natuur is heilig. De oudste boeken uit hun
geloof zijn de veda’s. Daarin wordt al heel wat beschreven van de natuur. In de
Rigveda staan heel wat natuurfenomenen als goden vereerd. Zoals natuurlijk
Prthivi de godin Aarde.
Uit haar worden heel wat andere goden en godinnen geboren,
zoals Indra (godin van de donder), Maruts (wind), Agni (vuur), Aranyani ( een
bosgodin). Goddelijke wezen beperken zich niet tot een vorm bv Orissa is
tegelijkertijd Godin van de Aarde, de zee, het heilige bos en alle vrouwen van de
gemeenschap. In de atharvaveda smeekt de mens, als zoon van Moeder Aarde, om
haar weldaden en belooft daarvoor in ruil om zorg te dragen voor haar. Hindoes
beschouwen de natuur als iets heiligs waar ze zorg moeten voor dragen, zodat
alle mensen in het hier en nu, maar ook in de toekomst er de vruchten van
kunnen plukken, de natuur mag niet uitgebuit worden. Dat heeft de mens immers
belooft aan Godin Aarde. Ook mogen ze geen geweld plegen, want goden kunnen in
bossen of in rivieren leven of in andere natuurfenomenen, het kunnen ook dieren
zijn. Daarom eet een groot deel van de hindoes ook geen vlees, sommigen
beschouwen de koe als een heilig dier.
Islam en natuur
Ook voor de Islam is de natuur belangrijk. Allah heeft alles
geschapen (planten, dieren, zon, maan , sterren, de regen,…) en in de handen
van de mens gegeven, zodat zij ervan zouden kunnen leven. Allah heeft al dat
goeds aan de mensen geschonken en de mens is dus de beheerder van de aarde. Als
beheerder zijn de mensen ook verantwoordelijk voor het behoud ervan. De koran
verteld hoe mensen moeten voor de natuur zorgen, alles wat Allah heeft gemaakt
voor de mens, moet de mens eerbiedigen. Het niet eerbiedigen van de natuur is
een slechte daad die door Allah zal bestraft worden. Als je als mens in de Islam
iets goeds doet voor een ander schepsel van Allah is ook voor zichzelf en zal
daardoor men goedheid beloont worden door Allah.
Het valt mij ook op dat Islamieten heel wat meer samen met
de natuur leven dan wij. Hun hele dag is ingedeeld volgens de natuur. Ze staan
op wanneer de zon opstaat, dan doen ze ook hun eerste gebed en gaan slapen
wanneer de zon gaat slapen en doen hun laatste gebed. Ook hun gehele systeem
werkt op deze manier. In de winter slapen ze meer en in de zomer minder. Dat is
niet alleen goed voor hun lichaam (vitamientjes van de zon) maar ook goed voor
hun ecologische systeem. Zijn verbruiken minder elektriciteit aan verlichting
bijvoorbeeld. Ook wanneer er minst in de natuur te vinden is, in de winter dus,
slapen zij meer en hebben ze dan ook minder voeding nodig dan in de zomer,
wanneer er heel wat ‘vruchten’ te plukken zijn van de natuur.
Jodendom en natuur
Net zoals voor de andere bovenstaande godsdiensten is de
natuur ook belangrijk voor de joden. Jahweh heeft de natuur geschapen zodat de
mens er zou kunnen van leven, maar wie als jood de natuur kapot maakt, maakt
ook Jahweh kapot. De mens moet dus goed voor de natuur zorgen.
Maar in tegenstelling tot de andere godsdiensten kan Jahweh
de natuur gebruiken om de mens te straffen. Ken je nog de 10 plagen van Egypte?
Het begint met bloed, dan kikkers, ongedierte, wilde dieren, veepest, zweren,
hagel, sprinkhanen en duisternis. De tiende plaag, de dood van de
eerstgeborenen mannen en beesten. Dat waren straffen van Jahweh omdat de mensen
niet goed voor elkaar zorgden. Sommige Joden zien de toestand van onze natuur
nu als een straf van Jahweh.
Hieruit kunnen we besluiten dat in elke godsdienst de natuur
een heel belangrijk iets is waarvoor de mensen moeten zorgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten