De PKG-schaal

Dit is mijn Post-kritische geloofsschaal.

De PKG-schaal duid aan in welk vlak van het geloof of ongeloof dat je je bevindt. Volgens deze schaal bevind ik mij ergens tussen geloof en ongeloof, maar ik geef mijn geloof vooral een symbolische betekenis. Mijn grootste vlak bevindt zich in het relativisme. Mensen die zich daarin bevinden die geïnteresseerd zijn in religies maar zich nergens aan binden, volgens het relativisme zijn de mensen op zich ongelovig maar wel betrokken bij het geloof.  Mijn tweede grootste vlak bevind zich in het post-kritische geloof, wat wil zeggen dat ik wel geloof maar wel in de symbolische betekenis ervan.

Ik ga er volledig mee akkoord dat ik daar ergens tussen hang. Toch weet ik dat ik ergens in geloof maar ik kan er geen vaste waarde aan geven, het lijkt voor mij steeds veranderlijk en iets die mee evolueert met de tijd waarin wij leven. Ik ben zeker niet totaal ongelovig, ik ben er zeker van dat er ‘iets’ is die meer is dan de mensen, ik vind geloven een zoektocht waarbij je zoveel mogelijk moet te weten komen van de verschillende religies waar je dan een eigen ‘hutsepot’ van maakt.

Ik kan me niet vinden dat ik mij nergens aan bind. Ik bind mij wel aan een geloof en ik ben zeker gelovig, maar er is niet één bepaalde religie dat ik de waarheid vind, maar wel alle vormen van religies samen. Er zit overal wel wat waarheid in maar ik vind geen enkele religie waar ik mezelf volledig kan aan binden.

Wat is geluk voor mij?

Voor mij is geluk iets wat je alle dagen overkomt, maar soms moet men wat moeite doen om het te zien. Het zit soms in een klein hoekje.

Nog niet zo lang geleden vertelden een docente aan een van mijn mede-studentes dat ze zelfzekerheid en meer vertrouwen hebben in zichzelf als ze elke dag zou opschrijven wat haar die dag gelukkig heeft gemaakt. Ik houd zelf al jaren een dagboekje bij waarin ik bijna elke avond 3 zaken neerschrijf die me deze dag hebben gelukkig gemaakt.

Ik merk dat dit boekje op zicht iets is wat mij gelukkig maakt. Ik sta positiever in het leven en ik ga ook elke dag op zoek naar wat mij gelukkig maakt. Dit zorgt er ook voor dat ik me niet meer ga focussen op wat er die dag is fout gelopen, maar net wat er is goed gegaan in die dag.

Als ik dat boekje opnieuw lees merk ik dat er heel wat uiteenlopende zaken zijn die mij gelukkig maken, maar dat geluk vooral met het gevoel te maken heeft. Materie maakt mij blijkbaar zelden gelukkig, maar wel de materie dat ik van personen heb gekregen, zoals een brief van mijn zus.

Ik merk ook dat ik mij vooral gelukkig voel als ik in Zuid-Afrika verbleef. Terwijl ik daar niet elke dat de voeding had die ik wilde, geluk heeft dus zeker niet te maken met welvaart of comfort. Hoe minder je hebt hoe meer je tevreden bent met wat je hebt. Ik had tranen van geluk in mijn ogen, toen we na 2 weken rondreizen, water hadden waar we een duik konden in nemen, ongelooflijk was dat.

Ik denk dat mensen die zich ongelukkig voelen slechts één of twee gegeven te kort hebben en dat is tijd en inzicht. De tijd om zich bewust te maken over wat hen gelukkig maakt. Of het vermogen om het geluk te kunnen zien of te leren voelen.

In een van de inspiratie bronnen die wij via Delicious konden bekijken staan wat elementen waarin ik me kan vinden. Een van de personen beschreef geluk als iets heel kleins die heel dichtbij is, een kleine menselijke connectie. Net zoals mijn groot ouders hiernaast op hun 60-jarig huwelijk. Zij stralen van geluk en je ziet hun warme connectie...