Wat met leerlingen die hun taak niet tijdig indienen?

Bij het lezen van de casus op het lerarenforum kan ik goed begrijpen, dat de leraar die het blogbericht start, kwaad is en reageert vanuit het buikgevoel. Hij is gefrustreerd doordat hij geen ‘nul’ meer mag geven aan leerlingen die hun taak niet tijdig indienen. Maar soms hebben niet alle leerlingen gelijke kansen van thuis uit om die taken af te werken.

De directeur van de school stelt voor om de leerlingen die te laat zijn met hun taak deze alsnog een kans te geven om de taak op school af te werken. Er wordt immers geen rekening gehouden met wat de andere leerlingen en de ouders van de leerlingen daarvan denken. Er wordt met hen niet in dialoog gegaan. Persoonlijk vind ik dat deze zaken eventueel eens zouden kunnen voorgelegd worden op een leerlingenraad. Er zou ook een enquête kunnen gehouden worden in school over wat de leerlingen hiervoor de beste oplossing vinden. Die oplossing zou dan kunnen opgenomen worden in het schoolreglement die de ouders ook moeten tekenen.

Ik denk dat er ook andere mogelijkheden zijn om daar de kinderen bewust van te maken dat zelfdiscipline belangrijk is, waaronder het tijdig indienen van taken kan gecatalogeerd worden.

Er zou evenwel naar de oorzaak moeten gekeken worden, waarom die leerlingen hun taak niet tijdig indienen. Gaat het hem hier echt om gewoon ‘geen zin’ hebben om een taak in te dienen of ligt die oorzaak heel wat dieper? Als ouders zich niets aantrekken van wat hun kinderen op school doen, of als zij de opleiding van hun kinderen niet belangrijk vinden, zullen de kinderen daar ook geen belang aan hechten.

Ik behaalde in school steeds goede resultaten, doordat mijn ouders steeds opvolgden wat ik deed op school. Soms liet ik wat mijn oren hangen en dat bleef bij hen niet onopgemerkt. Mijn vader heeft mij tot vervelens toe  verteld wat het belang van school was en waarom ik moest studeren. Maar mijn ouders stonden ook steeds voor me klaar als ik een of andere oefening niet kon oplossen, of iets niet had begrepen in de les.

Ik merk door te spreken met leeftijdsgenoten die kinderen hebben dat er niet altijd nog wordt uitgekeken naar de resultaten van de kinderen. ‘Als ze maar gelukkig zijn’ klinkt het soms. Maar volgens mij kan hun geluk afhangen van die resultaten, de eigenwaarde speelt hierin een belangrijke rol.

Sommige leerkrachten halen aan dat zij niet verder taken meegeven met de leerlingen. Ik denk dat niet voor ieder vak haalbaar is, zoals de ict leerkracht die de leerlingen in de klas hun oefeningen laat oplossen, wat niet klaar is moet thuis worden afgewerkt. Ik denk dat ze op deze manier de kans krijgen om een taak binnen een bepaalde tijd af te werken (tijdens de les) en ze dan alsnog een tweede kans geeft (afwerken thuis).

Ik denk ook dat je leerlingen geen kansen kunt blijven geven om taken later in te dienen. Het is ook niet eerlijk tegenover de leerlingen die de taken wel tijdig inleveren. Volgens mij creëer je op deze manier een systeem die zegt: “Je mag altijd te laat zijn.” Terwijl ik vind dat leerkrachten kinderen juist moeten leren dat er een grens is.

Ik weet ook dat niet alle leerlingen gelijk zijn, ik denk dat met gegronde en onderzochte redenen er kansen zouden moeten zijn om taken later in te dienen, zoals een mede-studente die een computercrash had de avond voor het indienen van een taak. Dit zou een gegronde reden kunnen zijn.

Voor leerlingen die hun taken niet indienen zonder geldige reden, vind ik dat een ‘nul’ geven niet misplaatst is.

Voor leerlingen die hun taak één dag te laat indienen, maar er is zichtbaar heel hard gewerkt aan die taak zou een serieuze vermindering van het puntentotaal een goede oplossing kunnen zijn. Met een serieuze vermindering bedoel ik dat bv een vermindering van 30% op het behaalde aantal punten. Leerlingen zouden zo kunnen voelen dat te laat indienen geen goede zaak is, maar zouden wel punten krijgen voor hun werk. Zo worden leerlingen die te laat zijn, wegens bv vergeetachtigheid, toch nog gestimuleerd om hun taak alsnog in te dienen.

Voor leerlingen die herhaaldelijk taken te laat of helemaal niet indienen, werd er vroeger in mijn school een contract opgesteld. Waar je zelf als leerling regels kon opstellen voor jezelf in samenspraak met de leraar, de directie en je ouders. Op deze manier leerden leerlingen zelf omgaan met de normen die ze voor zichzelf hadden gesteld. Als je je niet aan deze regels  hield kon je voor jezelf een passende sanctie opstellen. Het viel mij op dat deze sancties bij deze leerlingen meestal zwaarder waren dan wat er in het schoolreglement stond. De leerling beloofde bv. dat de taken in de komende 3 maanden op tijd zouden worden ingediend. De leerling gaf zichzelf een tolerantie van 1 taak per maand die eens mocht te laat ingediend worden. Bij de vierde taak die te laat ingediend werd zou er een extra dagelijkse taak moeten gemaakt worden voor dit vak. Bij de vijfde laattijdige taak gaf de leerling zichzelf een ‘nul’ voor dit vak. Wat natuurlijk heel wat zwaarder is dan een nul voor die bepaalde taak. Zo konden leerlingen voor zichzelf bepalen wat zij nodig hadden om taken tijdig te kunnen indienen.

Voor leerlingen die problemen hebben met hun thuissituatie bestaat er ook zoiets als de ‘Katrol’ Waar studenten van het hoger onderwijs hulp bieden aan gezinnen die niet zo goed weten hoe ze hun kinderen moeten begeleiden met hun schooltaken. Ik vind dit een zeer goede organisatie, die ouders helpt om zich meer te betrekken bij de studies van hun kinderen. Zo worden taken tijdig indienen op een positieve wijze gestimuleerd. 

http://dekatrolgent.be/ik-ben-professional/wat-is-de-katrol/